كتيبه هاي گنج نامه در سال هاي 1840 و 1841 ميلادي توسط اوژن فلاندن  نقاش و باستان شناس فرانسوي و همراه او پاسكال كست مورد بررسي و مطالعه و گرته برداري قرار گرفت و بعد از ايشان سر هنري اولينسنكاشف بريتانيائي توانستبا استفاده از اين كتيبه ها موفقيت شاياني در گشودن رمز خط ميخي پارسي باستان كسب نمايد.

بدينسان سنگ نبشته هاي گنج نامه كليدي را به دست كاشف داد تا بوسيله آن بتواند سنگ نبشته هاي داريوش در بيستون را بخواند و بدين سان راز گنج هاي نهفته بسياري را از تاريخ گذشته اين مرز و بوم را آشكار سازد.

و از اين نظر اين اثر از برجسته ترين كتيبه هاي ميخي اوليه دوران هخامنشي محسوب ميشود.

سنگ نبشته هاي باستاني گنج نامه، در جنوب غربي همدان به فاصله 5 كيلومتري محل فعلي شهر، در انتهاي دره سرسبز و خرم عباس آباد و در ابتداي جاده اي كه همدان را به تويسركان و غرب كشور متصل ميسازد واقع شده است.

كه يك آبشار زيبا نيز در آنجا واقع شده است

از آنجا كه اين مسير در عهد هخامنشيان يكي از شعبات اصلي راه باستاني شاهي بوده كه از دامنه الوند، هگمتانه - پايتخت تابستاني هخانشيان را- به بابل در بيت النهرين مرتبط ميساخت از راه هاي پر رفت و آمد عهدامن دوران  باستان محسوب ميشده است

بعلاوه اين راه به جهت ختم به بابل راه مقدسي نيز محسوب ميشده است، به همين دليل مكان متاسبي بوده تا شاهان اين سلسله با ايجاد سنگ نگاشته مجد و عظمت نياكان خود را به رهگذران گوشزد نمايند.

كتيبه هاي گنج نامه بر گران سنگي از خارا به سه زبان پارسي باستان ، عيلامي و بابلي هر كدام در بيست سطر و از چپ به راست نگاشته شده است.يكي متعلق به داريوش و ديگري متعلق به پسرش خشايار شاه مي باشد. اين كتيبه ها از دير هنگام نام هاي گوناگوني را به خود گرفته اند، از جمله: سنگ نبشته - نبشت خدايان -دادمهان/دادبهان -تنبابر- كتيبه هاي الوند - جنگ نامه و گنج نامه

كه دو نام جنگ نامه و گنج نامه در سده هاي اخير بيشتر مصطلح بوده است.